فیلم:آب آوردن گوش

خارج کردن آب ازگوش

آیا می دانید وارد شدن آب به داخل گوش بسیار رایج است؟ این اتفاق بیشتر از آنچه که فکر می کنید می تواند رخ دهد. وقتی افراد شنا می کنند، رفتن آب به داخل گوششان متداول است، اما حتی دوش گرفتن یا استحمام نیز می تواند باعث شود آب وارد گوش افراد شود. دلیل اصلی اینکه چرا هر بار که افراد دوش می گیرند یا استحمام می کنند این اتفاق نمی افتد، به خاطر موم گوش است که مانع ورود مایعات به داخل گوش می شود.اما گاهی اوقات مایع می تواند وارد گوش شود و حتی ممکن است داخل گوش گیر کند. این اتفاق می تواند حس ناراحت کننده ای داشته باشد. افرادی که آب وارد گوششان می شود، معمولاً بیان می کنند که احساس ناراحتی دارند، در نتیجه به سختی می توانند وظایفی را که باید، انجام دهند. در عین حال، توانایی شنیداری آنها کم شده و مایع به دام افتاده ممکن است باعث درد و تحریک پذیری شود.

احساس سنگینی گوش

احساس سنگینی گوش و موم گوش شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که هر از چند گاهی احساس می کنند گوششان از موم(جرم گوش) پر است و دیگر نمی توانند خوب بشنوند و سعی می کنند با گوش پاک کن یا هر وسیله دیگری، خود را از شر این مشکل رها کنند. این کار اگر چه خیلی متداول است، اما به هیچ عنوان یک روش علمی نیست. این کار آنقدر شایع شده که متخصصان مجبور شده اند به تازگی دستورالعملی برای رفع آن صادر کنند. بدن انسان ساختار شگفت انگیزی دارد که موم گوش (که در اصطلاح عامیانه به آن جرم گوش می گویند) یکی از پیش پاافتاده ترین آنهاست. بسیاری از افراد تلاش می کنند تا به هر شکلی، با پنبه یا چوب کبریت، این موم را از گوش خود خارج کنند، اما حتی همین ماده زرد رنگ و چسبناک که به نظر بی اهمیت است، در بدن وظیفه ای دارد. موم گوش، برخلاف نام غلط اندازش، از موم ساخته نشده، بلکه ترکیبی از یک سری مواد است که از غدد عرق و چربی پوشاننده مجرای گوش ترشح می شوند، به اضافه لایه های کنده شده پوست و تکه های مو. این ماده که در یک سوم خارجی بخش غضروفی مجرای گوش ترشح می شود، به عنوان یک پاک کننده و ضدعفونی کننده خودکار عمل می کند. علاوه بر این از قسمت های حساس مجرای گوش محافظت کرده و آن را چرب و نرم می کند. معمولا موم اضافی گوش، بدون نیاز به دستکاری، راه خود را به بیرون گوش پیدا کرده و با حرکات فک از جمله جویدن به سمت بیرون رانده می شود و تمام گرد و غبار، اجسام خارجی و آلودگی ها را هم با خود خارج می کند. این ماده به تدریج از سوراخ خارجی گوش بیرون ریخته و خشک می شود. در این حالت پاک کردن این موم اضافی که از گوش خارج شده اشکالی ندارد، اما نباید در داخل مجرای گوش به دنبال این ماده بگردید، بلکه توصیه می شود تنها وقتی آن را تمیز کنید که از گوشتان خارج شده است. 

سوراخ کردن گوش

رسمی است که از قدیم بوده و هنوز هم هست؛ این روزها فقط شکل و شمایلش عوض شده، ولی هنوز هم طرفداران زیادی دارد.

 چه آن روزها که مادربزرگ با نخ و سوزن می آمد و گوش نوزاد دختر را سوراخ می کرد، چه حالا که به کمک دستگاه ها و روش های جدید گوش بچه ها را سوراخ می کنند، این کار مرسوم بوده و طرفدار داشته، اما این روزها درباره خطرات و عوارضی هم صحبت می شود که قبلا خبری از آنها نبود. البته نه این که چنین خطراتی وجود نداشته، بلکه فقط کسی به دنبال آنها نبوده و اهمیتی برایشان قائل نمی شده.  آن روزها که گوش دختر بچه ها در خانه و به کمک نخ و سوزن سوراخ می شد هم تمام این مشکلات وجود داشت، ولی آن طور که باید مورد توجه قرار نمی گرفت.

برآمدگی پشت گوش

ممکن است در زمان ابتلا به عفونت، رشد بیش از حد استخوانها، به دلیل حساسیت، یا در نتیجهى برخى از انواع سرطانها، برآمدگىهاى دردناک یا بدون دردى در پشت گوش ایجاد شود. برآمدگى پشت گوش مى‌تواند ناشى از یک غده‌ى لنفاوى متورم، به وجود آمدن یک کیست، تومور خوش خیم، یا رشد نا به جا و بیش از حد باشد. بعضى از اوقات این برآمدگى‌ها سخت و دردناک هستند؛ بعضى مواقع نرم و قابل حرکت؛ در مواردى دیگر، آن‌ها به هیچ وجه باعث ایجاد درد نمى‌شوند و اگر آن ها را لمس کنید، نرم هستند. ممکن است اندازه‌ى این برآمدگى‌ها و یا آسیب‌ها بتوانند تغییر مکان پیدا کنند ولى به ندرت پیش مى‌آید که اندازه‌ى آن‌ها بزرگتر از اندازه‌ى یک نخود فرنگى بشود. در بیشتر موارد، بعد از گذشت مدت زمان کمى، این برآمدگى از بین مى‌روند. با این وجود، اگر مدت زمان زیادى بمانند و از بین نروند، نیاز به مراقبت‌هاى پزشکى پیدا مى‌کنند. در ذیل به یک سرى از فاکتورها و شرایطى که منجر به رشد و گسترش این بر‌آمدگى‌هاى پشت گوش مى‌شود و نیز به گزینه‌هاى موجود جهت معالجه و بهبودى این برآمدگى‌ها اشاره شده است.

کلستاتوم گوش

گوش را می توان یکی از پیچیده ترین اندام های بدن دانست. همه فکر می کنند که تنها خاصیت گوش شنیدن است و آن را یک اندام شنیداری می پندارند؛ اما گوش جدا از اینکه باعث می شود تا شما توانایی شنیدن اصوات را داشته باشید، موجب حفظ تعادل و درک عمومی مغز از محیط اطراف خواهد شد. کلستاتوم گوش از جمله اختلالاتی است که سلامت این اندام را تهدید می کند. در ادامه به بررسی بیشتر این موضوع و نحوه درمان آن خواهیم پرداخت. با دکتر سلام همراه باشید.

سرطان گوش

سرطان، تقسیم و رشد غیر طبیعی سلول های بدن می باشد، تمام اندام های بدن من جمله گوش نیز از خطر این اتفاق مستثنی نیستند، سرطان گوش انواع مختلفی دارد که در این مقاله قصد داریم به آن بپردازیم. سرطان گوش مثل همه انواع سرطان ها امکان درمان در صورت خوش خیم بودن آن وجود دارد، اما در صورت تشخیص دیر تر و همچنین عدم پیگیری درمان،امکان مرگ بیمار وجود دارد. سرطان گوش در لایه های مختلف گوش بوجود می آید و در برخی موارد سرطان پوستی است که در گوش بوجود آمده، به همین دلیل جمیعا به سرطان گوش یا پوستی که در قسمت بیرونی، درونی و.. گوش رخ می دهد سرطان گوش می گویند.

فیلم :تومور گوش

علت، علائم و درمان تومور عصب شنوایی(نوروم آکوستیک) یا تومور گوش

نوروم آکوستیک که با نام شوانوما وستیبولار نیز شناخته می‌شود، یک نوع تومور خوش خیم (غیرسرطانی) نادر است که به آرامی رشد کرده و بر اثر تکثیر بیش از حد سلول‌های شوان ایجاد می‌شود. این تومور در صورتی که بیشتر رشد کند بر روی عصب‌های مربوط به شنوایی و تعادل بدنکه رد گوش میانی هستند فشار وارد کند می‌کند. سلول‌های شوان بخشی از سلول‌های دستگاه عصبی هستند که دور تا دور رشته‌های عصبی محیطی را می‌پوشانند و از آن‌ها محافظت می‌کنند.کلیدی ترین مسئله در پیشگیری از بروز عوارض جدی تومور عصب شنوایی، تشخیص به موقع آن است. در برخی از موارد این تومور با جراحی برداشته می‌شود. تکنیک جراحی به اندازه تومور  و میزان تاثیر گذاری آن بر شنوایی بستگی دارد. در صورتی که تومور کوچک باشد می‌توان با برداشتن تومور، شنوایی فرد را نجات داد و علائم ناشی از تومور نیز بهبود پیدا خواهند کرد. با رشد بیشتر و بیشتر تومور، برداشتن آن با جراجی نیز سخت تر و پیچیده تر می‌شود چرا که تومور ممکن است بر روی عصب‌های شنوایی، عصب‌های کنترل کننده حرکات صورت، عصب‌های حفظ کننده تعادل بدن و سایر عصب‌های مغزی تاثیر گذاشته باشد.

تومور گوش

عصب آکوستیک اغلب در مراحل اولیه تشخیص دشوار است چرا که نشانه ها و علائم ممکن است ظریف و به تدریج در طول زمان رشد کند. علائم عادی مانند کاهش شنوایی نیز با بسیاری از مشکلات دیگر گوش داخلی میباشد. علت نرومهای صوتی به نظر می رسد ژن ناقص در کروموزوم 22 است. به طور معمول، این ژن پروتئین سرکوب کننده تومور گوش داخلی را تولید می کند که به کنترل رشد سلول های شوان که عصب را پوشش میدهند کمک میکند.