شالازیون برجستگی کوچکی در لبه یا نزدیک لبه پلک در زیر پوست است که در اثر انسداد مجرای خروجی غدد ترشح کننده چربی پلک و تجمع مواد ترشح شده در غده ایجاد می شود. شالازیون ممکن است در ابتدا ملتهب باشد و باعث ایجاد درد و قرمزی شود که در این حالت شبیه گل مژه است؛ اما پس از مدتی درد و قرمزی فروکش می کند و توده متورمی در لبه یا ضخامت پلک باقی می ماند. اندازه این برجستگی ثابت نیست و ممکن است به تدریج بزرگتر یا کوچکتر شود. گاهی اوقات شالازیون از ابتدا فقط به صورت یک توده برجسته ظاهر می شود و با درد و قرمزی همراه نیست.
شالازیون معمولاً مشکل چشمی مهمی ایجاد نمی کند و پس از چند هفته تا چند ماه خود به خود کوچک می شود و از بین می رود. استفاده از کمپرس گرم (روزی 3-2 بار و هر بار 5-10 دقیقه) با استفاده از حوله تمیز و ماساژ ملایم ممکن است به باز شدن مجرای غده چربی کمک کند و باعث بهبود سریع تر شالازیون شود.
درمان شالازیون
شالازیون های خیلی کوچک که ظاهر ناخوشایندی ندارند احتیاج به درمان خاصی هم ندارند و معمولاً به مرور زمان خود به خود خوب می شوند. شالازیون های بزرگتر به دو علت اصلی نیاز به درمان پیدا می کنند:
اول آنکه شالازیون های بزرگتر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری مشکل ساز هستند، ضمن آنکه بهبود خودبخودی آن ها ممکن است چندین ماه طول بکشد.
دوم آنکه شالازیون های بزرگ به خصوص در پلک بالایی روی قرنیه فشار می آورند و با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می شوند.
پس در اینگونه موارد برای درمان حتماً از چشم پزشک کمک بگیرید.
روش اصلی درمان در این حالت جراحی شالازیون است که با استفاده از بی حسی موضعی از قسمت پشت پلک انجام می گیرد و نیازی هم به بخیه ندارد. روش دیگر تزریق داروهای استروییدی در داخل ضایعه است که بندرت و در مواردی به کار می رود که یا تعداد زیادی شالازیون کوچک وجود داشته باشد که نتوان آن ها را با جراحی خارج کرد و یا شالازیون در جایی باشد که جراحی آن احتمال ایجاد آسیب در ساختمان های مجاور را به همراه داشته باشد.
در برخی از افراد شالازیون مکرراً عود می کند. در این حالت لازم است فرد حتماً توسط چشم پزشک ویزیت شود زیرا:
اولاً گاهی اوقات بیماری های جدی چشمی مثل تومورهای بدخیم پلک به صورت شالازیون های مکرر تظاهر می کنند که تشخیص آن ها از شالازیون معمولی فقط از عهده چشم پزشک برمی آید.
ثانیاً در برخی از موارد بیماری های دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلک (بلفاریت) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی لبه پلک (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیون های مکرر می شود. در این حالت کنترل این بیماری ها توسط چشم پزشک به جلوگیری از عود شالازیون کمک می کند.
- ۹۸/۰۸/۲۵