شستشوی گوش روشی رایج برای خارج کردن جرمِ (wax) اضافی و مواد خارجی از گوش است. گوش به‌طور طبیعی برای حفاظت و چرب کردن خود، جرم ترشح میکند تا مواد اضافی از گوش خارج شوند و مانع از رشد باکتری‌ها شود. در شرایط طبیعی میزان ترشح جرم گوش تحت کنترل است. تولید بیش‌ازحد جرم یا سفت شدن آن می‌تواند سبب مسدود شدن گوش شود و درنتیجه گوش‌درد، زنگ زدن گوش یا کاهش شنوایی را به‌همراه داشته باشد. در این مطلب نکاتی در رابطه با شستشوی گوش و روش‌های انجام آن آورده شده است.
هر قسمت وظیفه مشخصی دارد، امواج صوتی که وارد گوش می شوند به پالس های الکتریکی تبدیل می شوند، سپس این پالس های الکتریکی از طریق عصب شنوایی به مغز می روند.گوش خارجی امواج صوتی را دریافت می کند و از طریق مجرای گوش به گوش میانی هدایت می کند، سپس گوش میانی امواج را تقویت کرده و به گوش داخلی انتقال می دهد.گوش داخلی ارتعاشات صوتی را به پالس های الکتریکی تبدیل می کند تا این پالس ها از طریق عصب شنوایی به مغز ارسال شوند. گوش خارجی امواج صوتی را دریافت می کند و به مجرای گوش هدایت می کند.مجرای گوش امواج صوتی را به پرده صماخ انتقال دهد.امواج صوتی باعث ارتعاش پرده صماخ می شوند.استخوانچه های گوش میانی (چکشی ، سندانی ، رکابی) امواج صوتی را تقویت می کنند.امواج صوتی از طریق دریچه بیضی وارد حلزون می شوند. مایع گوش داخلی سلول های مویی داخل حلزون را تحریک می کند. این سلولهای مویی باعث می شوند تا امواج صوتی به پالس های الکتریکی تبدیل می شوند.سپس پالس های الکتریکی از طریق عصب شنوایی به مغز ارسال می شوند.
دستگاه شنوایی و ساختمان گوش مسئول حس شنیدن در انسان بشمار می آید. این دستگاه به دو بخش اصلی سیستم شنوایی محیطی و مرکزی تقسیم می شود. در ادامه دستگاه شنوایی خارجی (گوش خارجی، میانی و داخلی) و دستگاه شنوایی مرکزی (از ساقه مغز تا قشر مغز) معرفی می شود.
بخش خارجی ساختمان گوش
1- گوش خارجی
لاله‌ی گوش خارجی ترین بخش ساختمان گوش محسوب می شود که از غضروف ساخته شده است و وظیفه جمع‌آوری اصوات را بر عهده دارد. لاله گوش موجب تقویت صدا می شود و در جهت یابی صوت بسیار کمک کننده است. اصوات جمع آوری شده توسط لاله گوش به درون مجرای گوش هدایت می شوند. مجرای گوش نیز تا حدودی سبب تقویت امواج صدا و انتقال آن به پرده صماخ می شود.
همین که وارد میانسالی می‌شوید، دیگر درست نمی‌توانید کتاب بخوانید، وقتی در تلفن همراه‌تان پیغام دریافت می‌کنید، مدام گوشی را جلو و عقب می‌برید تا شاید بتوانید به وضوح کافی برای خواندن برسید. خب همین علامت‌ها کافی است که شما را به فکر بیندازد که نکند دچار پیرچشمی شده‌اید و باید از عینک‌های مخصوص استفاده کنید!
همین‌جاست که با خودتان می‌گویید ای کاش بیشتر حواس‌تان به چشم‌های‌تان بود تا شاید دچار این عارضه نمی‌شدید. ولی آیا اگر حواس‌تان به سلامت چشمان‌تان بود دچار پیرچشمی نمی‌شدید؟ هیچ می‌دانید که دیر یا زود شما به این مشکل دچار خواهید شد؟
پیرچشمی عارضه اجتناب‌ناپذیری است که ناگزیر همه افراد به آن دچار می‌شوند. این عارضه به‌طور معمول از 40 سالگی خودش را نشان می‌دهد و علت آن این است که چشم‌ها دچار کاهش تطابق می‌شوند. سن شروع این عارضه در افراد مختلف است و به میزان عیب انکساری چشم آنها بستگی دارد. افرادی که چشم دوربین دارند و عدسی عینکی که استفاده می‌کنند مثبت است، یعنی دور را خوب می‌بینند و برای دیدن نزدیک دچار مشکل هستند، ممکن است زودتر از 40 سالگی و حدودا از 37 سالگی دچار پیرچشمی شوند. اما کسانی که نزدیک‌بین هستند و عدسی عینک‌شان منفی است، یعنی نزدیک را خوب می‌بینند و برای دیدن دور مشکل دارند، معمولا دیرتر دچار این عارضه می‌شوند. در حقیقت تمام افراد به پیرچشمی مبتلا می‌شوند و به‌طور طبیعی، در افراد نرمال بسته به میزان تطابق چشم‌شان این عارضه بروز خواهد کرد. یعنی شروع این عارضه به میزان تطابق چشم افراد و اینکه فرد اختلال عیب انکساری دارد یا نه؟ و اینکه این عیب انکساری نزدیک‌بینی است یا دوربینی، زودتر یا دیرتر خودش را نشان می‌دهد.
ا
گر تا امروز فکر می‌کردید، پیرچشمی بدون شک درمان ندارد، حالا این خبر خوش را بشنوید که این مشکل نیز به مدد پیشرفت علم پزشکی، راه‌هایی برای درمان پیدا کرده است.
هفته گذشته وزیر بهداشت از ورود روشی جدید برای درمان پیرچشمی به کشور با وسیله‌ای به نام KAMARA خبر داد.
دکتر سیدجواد هاشمیان، متخصص چشم و فوق‌تخصص قرنیه در مورد این روش به «جام‌جم» می‌گوید: در این روش، وسیله‌ای که دارای ضخامت پنج میکرون است و تقریبا حدود 20 تا 50 برابر نازک‌تر از ضخامت موی سر است و همانند مردمک چشم عمل میکند، با کمک لیزر روی قرنیه کار گذاشته میشود.
او ادامه می‌دهد: این روش از سن پنجاه سالگی به بالا قابل انجام است و در صورتی که معاینات قبل از عمل از نظر سلامت چشم، فشار چشم، شبکیه و خشکی چشم بررسی شده باشد و مشکل خاصی وجود نداشته باشد، موثر و کم‌عارضه تلقی‌می‌شود.پیرچشمی به دنبال کاهش پدیده تطابق برای انجام فعالیت‌های بینایی در فاصله نزدیک اتفاق می‌افتد؛ یعنی اگر به هر علتی قدرت تطابق طبیعی عدسی چشم کاهش یابد، چشم به صورت خودکار قادر به افزایش وضوح تصاویری که در میدان دید یا بینایی قرار می‌گیرد، نخواهد بود و در نتیجه دید نزدیک فرد مختل خواهد شد که برای اصلاح آن در نخستین گام، باید از عینک نزدیک بین استفاده کرد. حال شاید بپرسید که آیا پیر چشم‌ها همیشه دید نزدیک‌شان با مشکل روبه‌رو میشود؟
پیر چشمی وضعیتی می باشد که در آن چشم شما به مرور زمان توانایی تمرکز سریع روی اشیا نزدیک را از دست می دهد.این بیماری بیشتر در سنین بالا دیده می شود و این دسته از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. هنگامی که نور به چشم شما وارد میشود از قرنیه عبور کرده و سپس از زلالیه شما عبور میکند عدسی شما حلقه رنگی است که چشم شما را بازتر می کند و همچنین میزان نور ورودی به چشم را تنظیم میکند. آن دسته از افراد که لنز چشم بر روی چشم خود قرار می دهد این لنز هرا نور ورودی به چشم را بر روی یک نقطه تنظیم می کنند.در سالم ترین حالت میتوان گفت که تطابق چشم تغییر می کند و وقتی هم حالت چشم و کروی بودن آن تغییر کند نور بیشتری خمیدگی پیدا میکند و دید تار می شود این بیماری در افراد سنین کمتر به ندرت دیده می شود و بیشتر در پیری این بیماری بروز می دهد و معروف به پیر چشمی می باشد.پیر چشمی بیشتر در سن۴۰ سالگی دیده می شود. از جمله شایع ترین علائم میتوان به تار شدن دید و همچنین کاهش توانایی شما در خواندن متون نزدیک می شود.
توانایی و قدرت بینایی افراد در طول زندگی دستخوش تغییرات زیادی میشود. یکی از این تغییرات که پس از ۴۰ سالگی رخ می‌دهد، اختلال پیرچشمی است. پیشرفت بیماری پیرچشمی تا حدود ۵۵ سالگی ادامه می‌یابد. در افراد مبتلا به پیرچشمی قدرت تطابق عدسی چشم کاهش می‌یابد، به طوری که فرد دید واضحی از اشیاء نزدیک ندارد و برای دید بهتر بایستی اشیاء را دورتر از فاصله طبیعی بنگرد. در واقع به مرور و با افزایش سن، عدسی چشم خاصیت انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهد و با کاهش الاستیسیته عدسی، چشم فرد برای دید نزدیک نمی‌تواند به خوبی تطابق داشته باشد و اجسام نزدیک را نمی‌تواند به وضوح ببیند.
امروزه حتی دیدن یک تلویزیون سیاه و سفید برای چند ساعت هم سخت است. حال فرض کنید برای سال‌ها مجبور باشید به شکل نادرستی رنگ‌ها را تشخیص داده یا به‌طور کلی رنگ‌ها را نبینید.یکی از بیماری‌هایی که در بعضی انسان‌ها به‌وجود آمده و مشکلاتی را برای آنها به همراه داشته، کوررنگی است البته این نکته حائز اهمیت است که کوررنگی به معنای وجود دو رنگ سیاه و سفید یا طیفی از آنها نیست بلکه ممکن است در بعضی موارد حتی فرد مورد نظر در دیدن رنگ خاصی با مشکل مواجه باشد.این بیماری هر‌چند در زن‌ها کمتر دیده شده، اما آمار نشان می‌دهد که هشت درصد از مردها به آن مبتلا بوده و از کوررنگی رنج می‌برند.محققان سال‌هاست سعی دارند با دستیابی به روش‌های نوینی در زمینه جراحی چشم کوررنگی را از بین ببرند، اما تا‌کنون موفق به این کار نشده‌اند.با وجود این امر بتازگی محققی ایرانی به نام مارک چنگیزی توانسته عینکی را طراحی کند که قادر است مشکل کوررنگی بعضی مبتلایان به این بیماری را برطرف کند؛ عینکی که با قیمتی مناسب به بازار عرضه شده و اکنون در اختیار تعداد زیادی از بیمار‌ها قرار گرفته است.
این بار قصد داریم به روند شکل‌گیری و نحوه عملکرد عینکی بپردازیم که این محقق ایرانی موفق به طراحی آن شده است.
کوررنگی آن چیزی که به نظر می رسد نیست. اکثر افرادی که مبتلا به این شرایط، یعنی کور رنگی، هستند، می توانند برخی رنگ ها را تشخیص دهند و در تشخیص برخی دیگر مشکل دارند. بنابراین شاید ضعف در بینایی رنگ ها نام بهتری باشد. به هر حال نام این مشکل هر چه باشد، در بین مردها بسیار رایج تر است. از هر 12 مرد یک نفر به کوررنگی مبتلاست، در حالیکه این رقم در بین خانم ها یک نفر از هر 200 نفر است.